Bron: Greenkeeper.nl

Nieuwe lichting geslaagde greenkeepers en terreinmeesters bij IPC

Amper een maand nadat de nieuwe lichting terreinmeesters en greenkeepers in februari 2020 aan de opleiding begon, brak de coronacrisis uit. Het lesprogramma werd aangepast en deels online ingevuld. Een andere inhoud dan gewoonlijk, dus, maar toch met resultaat: achttien greenkeepers en terreinmeesters behaalden hun diploma, waaronder drie uit België.

De opleidingen tot greenkeeper en terreinmeester bij IPC Groene Ruimte zijn al decennia een begrip in het vakgebied. Maar de meest recente lichting geslaagden volgde misschien wel het bijzonderste traject van allemaal. Opleidingscoördinator Liset van Pinxteren looft de flexibiliteit van de cursisten: ‘De deelnemers hebben een enorme prestatie neergezet door tijdens corona met heel veel beperkingen en aangepaste planningen de opleiding af te ronden. Normaliter zijn alle lessen klassikaal. Nu hebben we diverse lessen online gedaan en ook veel lessen hybride, waarbij een deel in de klas zat en een deel thuis achter het scherm. Gelukkig hebben we de praktijklessen wel gewoon kunnen geven.’

Onder de cursisten bevonden zich ook enkele Belgische deelnemers. Omdat de landsgrenzen lange tijd gesloten waren, moesten zij nog vaker vanuit huis onderwijs volgen. Van Pinxteren: ‘Vooral voor de Belgische deelnemers was het een prestatie. Zij waren op maar vijf van de 27 contactmomenten bij IPC aanwezig en moesten verder alles online doen in België.’ De diploma-uitreiking was dan ook extra bijzonder gemaakt voor deze deelnemers. Er waren bestuurders van de GAB, de Greenkeepers Association of Belgium, aanwezig bij de uitreiking van het diploma aan de Belgische geslaagden.

Verder verdiepen
Eén van die drie Belgische deelnemers is Zjef De Boeck. Hij volgde zeven jaar lang de tuinbouwschool in Sint-Niklaas, waarna hij via een stage als greenkeeper ging werken op Golfclub Krokkebaas, een 18-holesbaan in Buggenhout. Daar werkt hij inmiddels vijf jaar. Het was zijn eigen idee om de opleiding tot greenkeeper te volgen, vertelt De Boeck. ‘Ik wilde mij verder verdiepen in de materie rond greenkeeping, nieuwe contacten leggen in het vak en het verschil zien in de manier van werken tussen Nederland en België. In België is er niet zo’n diepgaande opleiding voor greenkeepers; daarom heb ik voor IPC gekozen. Ik kende IPC al omdat ik er in het laatste jaar van de tuinbouwschool over gehoord had. Onze hoofdgreenkeeper, Bart de Cock, heeft daar 20 jaar geleden ook zijn opleiding gedaan.’

‘Je hebt nu een diploma, maar je kunt nog iedere dag blijven leren’

De Boeck heeft het meest geleerd van de praktijkdagen. ‘De meerwaarde van de opleiding zat voor mij vooral in de momenten dat we elkaar in levenden lijve zagen. Je leert altijd dingen van andere mensen. Tijdens de praktijkdagen op Zeewolde bijvoorbeeld; daar sta je echt op de green of fairway en dat is toch anders dan in een klaslokaal. Het stukje praktijk is een verrijking.’ Hij ziet dit diploma als een investering in zijn toekomst. ‘Door dit diploma gaan misschien meer deuren voor me open. Het is een goede zet voor de toekomst, als ik misschien hoofdgreenkeeper wil worden. Nu ben ik nog redelijk jong en zie ik wel wat er op mij af komt. Voorlopig zit ik goed op Krokkebaas; met Bart de Cock heb ik een hoofdgreenkeeper van wie ik veel kan leren. Bij de diploma-uitreiking werd dit ook gezegd: je hebt nu een diploma, maar je kunt nog iedere dag blijven leren. Dat zal ik niet vergeten.’

Hoog niveau
Ook Simon Vercammen, een andere Belgische cursist, had al veel ervaring in greenkeeping voordat hij met de opleiding begon. Hij werkt inmiddels veertien jaar als greenkeeper op Golfclub Rinkven, een golfbaan met totaal 36 holes, en kreeg onverwacht de gelegenheid om de opleiding bij IPC te volgen. ‘Ik kreeg de kans om de opleiding samen met een collega te doen’, legt Vercammen uit. ‘Een jaar of vier geleden heb ik al eens een cursus gedaan bij Ernst Bos. IPC kende ik nog niet, maar dit is eigenlijk het vervolg op die cursus, en een stuk uitgebreider. Die kans wilde ik grijpen.’

Ondanks zijn veertien jaar ervaring in het vak heeft Vercammen tal van nieuwe dingen geleerd bij IPC. ‘Er zat natuurlijk herhaling in voor mij, maar er was ook veel nieuw. Het niveau van de opleiding was vrij hoog. De vraagstelling was redelijk moeilijk: je moest soms echt doordenken voor het antwoord. Wat dat betreft werd je wel uitgedaagd. Wij hadden het geluk dat we met twee greenkeepers van onze baan de opleiding deden. We konden elkaar uitdagen en op de baan elkaars kennis over gras of bomen testen. Dat ging heel goed. Zou ik de opleiding aanbevelen? Ja, maar je moet er wel volledig achter staan, betrokken zijn en wat basiskennis hebben.’

Streepje voor
Zijn collega Timothy Bruneel is juist pas net aan het werk als greenkeeper. Bruneel werkte voorheen in de horeca. Hij heeft inmiddels drie jaar ervaring in het vak en begon vorig jaar aan de opleiding bij IPC. ‘Toen ik hier op gesprek kwam bij de manager, heb ik al gevraagd of er een mogelijkheid bestond om een opleiding te doen. Ik heb zelf totaal geen achtergrond in het groen, al heb ik vroeger wel zelf gegolfd. Anderhalf jaar geleden werd ik gevraagd om de opleiding te doen. In het begin had ik wel wat twijfels, maar de begeleiding bij IPC was erg goed. We hadden vooraf een intakegesprek met Liset, om te kijken of de interesse er echt was en of het haalbare kaart zou zijn.’

Bruneel kijkt met een positief gevoel terug op de opleiding. ‘Het was een hele ervaring. Ik ben er echt wijzer van geworden en dat komt de golfclub ten goede, wat natuurlijk ook de bedoeling is. Het totaalpakket maakt de opleiding zo interessant; ik heb van alles geleerd. De eerste modules waren veelal theorie, over zaken als grassen, bomen, struiken en onkruiden. Je doet ook praktijkervaring op. De kennis kan ik goed toepassen op onze eigen golfbaan, bijvoorbeeld als ik op de green een verschijnsel of ziekte zie. Dat kan ik dan melden bij de hoofdgreenkeeper.’

Voor Belgische greenkeepers is een opleiding tot greenkeeper aan te bevelen, zegt Bruneel. ‘Het totaalpakket biedt een mooie uitkomst, waarmee je als greenkeeper echt een streepje voor hebt op anderen. In België heeft maar een klein deel van de greenkeepers zo’n diploma behaald. Ook op onze golfbaan zijn mensen die er al 30 jaar werken, maar geen cursus gedaan hebben. De opleiding is absoluut een aanrader. Natuurlijk hangt er een kostenplaatje aan; wij hadden het geluk dat de golfclub onze opleiding wilde financieren. Ik ben overtuigd van de meerwaarde van deze opleiding voor mensen die interesse in het vak hebben en in de sector willen blijven werken.’

Beslagen ten ijs
Ook Edwin Kerremans liet zich omscholen. Hij werkte jarenlang als coördinator wijkteam in de gemeente Gilze-Rijen en begon in januari 2020 als coördinator/toezichthouder sportvelden bij de ABG-organisatie. Hij houdt in de gemeenten onder meer toezicht op de aannemer die het sportveldonderhoud doet. Kerremans besloot zich aan te sluiten bij de opleiding terreinmeester bij IPC, in combinatie met de greenkeepers in opleiding. Kerremans vertelt: ‘Ik had wel wat kennis van groen, maar als ik ergens aan begin, wil ik er ook verstand van hebben. Daarom ben ik direct met de opleiding terreinmeester begonnen. Het was een verdiepingsslag voor mij, om te weten te komen wat er speelt op de velden. Het diploma is leuk, maar ik heb de opleiding vooral gedaan om kennis op te doen.’

‘Praktijkonderwijs van mensen met 30 jaar ervaring in het vak is heel interessant’

De praktijk is de rode draad in de reacties van de geslaagden: daar draait het allemaal om. Dat geldt ook voor Kerremans. ‘Als je echt iets met sportvelden of greenkeeping wilt doen, is de opleiding een aanrader. Je krijgt praktijkonderwijs van mensen met 30 of 40 jaar ervaring in het vak. De gesprekken die je dan hebt, zonder ook maar een boek open te slaan, zijn onwijs interessant.’ Hij noemt ook de praktijkbijeenkomst in Nieuwegein als leermoment. ‘Want om te ervaren hoe een machine werkt, moet je er echt op zitten.’

Het doel om veel te leren is zeker behaald, aldus Kerremans. ‘Ik heb veel geleerd over het grasbestand, maar weet nu ook waarom je bepaalde handelingen doet, wanneer je die doet en wat daarbij belangrijk is. Nu kan ik met mijn aannemer discussiëren over het plan van aanpak en voorstellen doen over hoe het eventueel anders kan. Ik heb veel meer praktische bagage en kom nu meer beslagen ten ijs. Voorheen hadden we nog weleens advies van anderen nodig bij bepaalde keuzes. Nu kunnen we zelf kiezen of we ingrijpen.’